Een dag op pad met Rijnbrink-chauffeur Melvin
Elke dag rijden er verschillende Rijnbrink-vrachtwagens door Gelderland en Overijssel. De lading? Boeken. Bestel je vandaag een boek dat in de bibliotheek in Nunspeet ligt, dan kun je het morgen in Zwolle lenen. Dat is mogelijk door het werk van chauffeur Melvin Pennekamp en zijn collega’s. Zij verzorgen het zogenaamd interbibliothecair leenverkeer. Hoe ziet zo’n dag op de vrachtwagen eruit? Collega Marloes stapt bij Melvin in om dat te ontdekken.
Een vroege start in Deventer
De dag begint vroeg, 6.30 uur vertrekken we vanaf de Hunneperkade in Deventer. Melvin heeft de vrachtwagen de dag daarvoor al geladen. Rode en grijze kratjes met daarop kaartjes met plaatsnamen: Hattem, Elspeet, Harderwijk… Er liggen ook dozen van NBD Biblion. ‘Daarin zitten nieuwe boeken’, vertelt Melvin. Hij is nu 2,5 jaar chauffeur bij Rijnbrink en neemt me vandaag mee op een route die – los van Stadkamer Zwolle – grotendeels door Gelderland gaat.
Zonder navigatie
Melvin is gekleed in Rijnbrink-bedrijfskleding, met een logo op zijn rug en broek. Voordat we instappen biedt hij me koffie aan. Het is koud en vroeg, dus dat bakkie is wel welkom. Dan starten we de wagen en vertrekken we richting de eerste bibliotheek op onze route: Vaassen. Het valt me op dat Melvin geen navigatie start. ‘Ik heb die routes al zo vaak gereden, ik ken ze uit mijn hoofd.’
Tekst gaat verder onder de foto
Wagentje vol geladen
De vrachtwagen is compact, met voorin plek voor twee en achterin een ruime laadruimte met laadklep en zijdeur. In die laadruimte ligt een steekkarretje en staan kratten met boeken langs de zijkant opgestapeld. Tussen elk boek zit een wit briefje waarop staat waar het boek vandaan komt en waar het naartoe moet. De meeste boeken zijn bij Rijnbrink op de expeditie gesorteerd, maar Melvin sorteert ook boeken onderweg. ‘De bibliotheken weten welke route ik rijd en sorteren alvast de boeken die ik dezelfde dag nog kan afleveren. De rest gaat eerst terug naar Rijnbrink, zodat we ze daar voor de volgende dag kunnen sorteren’, vertelt hij.
Een sleutel voor elke bieb
In Vaassen is alles nog donker. Terwijl ik vrolijk kletsend uit de vrachtwagen stap, wijst Melvin me erop dat ik zachtjes moet zijn. ‘De mensen in deze straat slapen misschien nog’, lacht hij. De bibliotheek is nog gesloten. Melvin heeft sleutels mee van bijna alle bibliotheken op zijn route. Zo is hij niet afhankelijk van of er iemand aanwezig is of niet. Hij rijdt het steekwagentje naar binnen en wisselt zonder moeite volle en lege kratten om. In nog geen vijf minuten staan we weer buiten. ‘Soms maak ik een praatje, soms ben ik in en uit. Het hangt van de plek af.’ Terug in de vrachtwagen sorteren we vast de boeken uit voor de rest van de rit.
Elke bibliotheek is anders
We gaan de weg weer op en bezoeken de ene na de andere vestigingen op de route. Elke bibliotheek is anders. De één is modern en licht, onderdeel van een multifunctionele culturele organisatie (MFCO), met kleurige kinderhoeken en een koffiebar voor bezoekers. De ander is klein en verstopt in een bejaardentehuis. ‘Je ziet een groot verschil tussen de bibliotheken in een dorp of in een stad. Maar ik voel me overal welkom’, vertelt Melvin. ‘Het leukste aan deze baan vind ik de vrijheid en afwisseling. Ik rijd elke keer een andere route, ontmoet veel mensen en heb vaak leuke gesprekken.’
Tekst gaat verder onder de foto
Een flexibel beroep
Als chauffeur moet je een beetje flexibel zijn, vertelt Melvin. ‘Soms loopt de dag uit. Of ze vragen of je iets extra’s wilt meenemen. Dat doe ik dan graag, ik vind het belangrijk om klantgericht te werken.’ Maar het kan niet altijd. ‘Als ze bijvoorbeeld vragen of ik een printer mee wil nemen, dan is die niet verzekerd. Dat kan dus niet.’
Melvin parkeert de vrachtwagen bij de bibliotheek in Hattem. ‘Wil je koffie?’, vraagt hij. We stappen uit en ook hier: kratten wisselen, vriendelijk knikken, een kort praatje en weer door. Gewapend met een warm kopje koffie dit keer.
Onderweg
We rijden vandaag door een heel mooi stukje Nederland, de Veluwse bossen, langs het water in Harderwijk, door kleine dorpjes, boerenweggetjes en ook stukken over de snelweg. Ondertussen vertelt Melvin over zijn werk als chauffeur. Ik merk al snel: Melvin is nuchter en oplossingsgericht. ‘Ik ben vrij doortastend, dus ik pak wel dingen aan. Je moet ook eerlijk zijn. Ik ben acht uur per dag onderweg, dus ik ga gegarandeerd een keer schade rijden. Dat kan gebeuren en dat is oké.’
Tekst gaat verder onder de foto
Visitekaartje van het bedrijf
Voor het werk van chauffeur moest hij drie toetsen doen en zijn vrachtwagenrijbewijs halen. Hij manoeuvreert de grote vrachtwagen moeiteloos door smalle straatjes en in krappe parkeerplaatsen. Onderweg rijdt hij kalm en beheerst. ‘Ik ben toch een beetje het visitekaartje van het bedrijf, dat logo staat heel groot op de zijkant. Het maakt me eigenlijk niet zoveel uit wat ik vervoer. Of dat nou badkamers of boeken zijn, ik vind het belangrijk dat ik het netjes doe. Ik kan wel als een gek gaan rijden of mensen afsnijden, maar dat heeft geen enkele zin. Het is niet goed voor het bedrijf en ik heb er zelf ook niks aan, want ik kan de route prima binnen de tijd rijden als ik normaal doe.’
Kinderen, collectie en complimenten
In Elburg loopt een schoolklasje peuters langs onze vrachtwagen. Ze blijven nieuwsgierig staan. ‘Hallóóó! Wat ben jij aan het doen’, roepen ze. Melvin zwaait lachend terug. ‘Kinderen zijn altijd onder de indruk van de grote klep en de vrachtwagen.’
Bij de bibliotheek Noordwest Veluwe in Nunspeet houden we even pauze. Binnen worden we begroet door Alja Knol, medewerker klantcontacten. Terwijl ik een boterham eet, vraag ik haar naar haar ervaring met de lijndienst. ‘Het is top wat jullie doen. De chauffeurs zijn altijd hartstikke aardig. Er gaat ook weleens iets mis, maar dat hoort erbij’, vertelt ze. Melvin knikt en vult aan. ‘Je kunt wel veel fout doen hoor. Verkeerde dingen leveren bijvoorbeeld. Maar als je een beetje oplet, dan kan er weinig misgaan.’
Alja gaat verder. ‘Dankzij de lijndienst kunnen mensen boeken reserveren. Het voelt daardoor alsof onze collectie groter is dan wat fysiek hier staat. Dat is wel heel mooi.’
Tekst gaat verder onder de foto
Alja Knol – Bibliotheek Noordwest Veluwe
Hoe chauffeurs het verschil maken
Het is één uur als we de laatste lege kratjes bij bibliotheek Putten in de vrachtwagen laden. Terwijl Melvin ze opstapelt vertelt hij me een leuk feitje. ‘Deze waren eerst van een slager,’ zegt hij lachend. ‘Het zijn eigenlijk vleeskratten. Maar ze werken perfect!’ Het is tijd om terug te keren naar Deventer. Voor de deur bij Rijnbrink zeggen we elkaar gedag. Ik duik nog even achter mijn laptop om mijn ervaringen van deze dag op te schrijven. Melvin geeft zijn vrachtwagen een snelle poetsbeurt. ‘Ik houd hem graag schoon’, lacht hij.
Wat voor mij een bijzondere werkdag was, is voor Melvin dagelijkse kost. Maar wat voor hem vanzelfsprekend is, maakt voor bibliotheken en hun bezoekers een groot verschil. Want dankzij Melvin en zijn collega’s kunnen mensen in Gelderland en Overijssel boeken reserveren uit een collectie die groter is dan wat er fysiek op de plank staat.
En zo brengt Melvin, met zijn schone vrachtwagen, nuchtere aanpak en vleeskratten vol verhalen, elke dag weer boeken precies waar ze moeten zijn.
